Νικηφόρος Περτσινίδης


Mηχανικός, εφευρέτης, σύντροφος της Άννας και πατέρας δύο υπέροχων παιδιών


Είναι μέλος της Οικολογικής Κίνησης Θεσσαλονίκης από το 1988 και ακτιβιστής για την ειρήνη.


Από τη νεαρή του ηλικία τον απασχολούσαν τα ερωτήματα της αυτάρκειας, των ανανεώσιμων μορφών ενέργειας, της φυσικής δόμησης και της δημιουργίας κοινότητας. Τα ερωτήματα, “πόση ενέργεια χρειαζόμαστε πραγματικά” και “πώς μπορούμε να διαχειριστούμε το νερό με έναν αειφόρο τρόπο”, είναι πάντα ενεργά. Πήρε μέρος σε ομάδες αυτογνωσίας και ανθρώπινης επικοινωνίας και σε πολλές δράσεις για την οικολογία και την ειρήνη.

Παράλληλα με τις οικολογικές δράσεις αναζητά την αληθινή επικοινωνία, τη φιλία και την κοινότητα. Έχει επισκεφθεί πολλά διαφορετικά Οικοχωριά στην Ευρώπη και είναι στενά συνδεδεμένος με το Παγκόσμιο Δίκτυο Οικολογικών Χωριών (Global Ecovillage Network).

Από το 1994 εργάζεται στην εταιρία του, στη Θεσσαλονίκη, κατασκευάζοντας μηχανήματα.

Μαζί με τη σύντροφό του Άννα και μερικούς φίλους, ίδρυσαν το 2011 το Οικοχωριό ΣΚΑΛΑ στην Ελλάδα, όπου οι ιδέες της αυτάρκειας μπορούν να συμβαδίσουν με το όραμα της κοινωνικής οικολογίας, της μη βίας, της βαθιάς επικοινωνίας και της συνεργασίας.

Αγαπά τους ανθρώπους και τα ζώα, να περπατά τη νύχτα κάτω από τον καθαρό ουρανό, να έχει βαθιές συζητήσεις και διαφάνεια. Έχει μια βαθιά γνώση σχετικά με τα εναλλακτικά συστήματα ενέργειας, τη φυσική καλλιέργεια, τη φυσική δόμηση και μια μεγάλη καρδιά και συμπόνοια για το ανθρώπινο είδος.

Άννα Φιλίππου


Απόφοιτος του τμήματος Ψυχολογίας ΑΠΘ και Ομοιοπαθητικός, σύντροφος ενός σπουδαίου άντρα, του Νικηφόρου, και μητέρα δύο παιδιών


Από πολύ νωρίς χρειάστηκε να αντιπαρατεθεί με το ερώτημα που κάθε θεραπευτής πρέπει να απαντήσει αργά ή γρήγορα: Την αντίφαση ανάμεσα στη θεραπεία των ανθρώπων και στην ανάγκη να τους στείλουμε κατόπιν στις ίδιες κοινωνικές συνθήκες που ήταν εξαρχής υπεύθυνες για την ασθένειά τους. Συνεχίζουν να την απασχολούν ερωτήματα όπως:

  • Υπάρχει κάποια πιθανότητα για θεραπεία τόσο στο κοινωνικό όσο και στο προσωπικό επίπεδο;
  • Μπορούμε να χτίσουμε κοινωνικές δομές που να είναι υποστηρικτικές της ανθρώπινης ανάπτυξης και της θεραπείας;
  • Είναι δυνατό να μικρύνουμε το χάσμα ανάμεσα σε θεωρία και πράξη, ανάμεσα στη ζωή που ονειρευόμαστε και πιστεύουμε και σε αυτό που βιώνουμε στην καθημερινή, πραγματική ζωή;

Από τα φοιτητικά της χρόνια συμμετέχει σε οικολογικές οργανώσεις αλλά και ομάδες αυτογνωσίας. Το 1991 παίρνει για πρώτη φορά μέρος σε κοινοτική συνάντηση στη Γερμανία και από τότε συνδέεται στενά με πολλά Οικοχωριά στην Ευρώπη. Από το 1994 έως το 1998 αποφασίζει να ζήσει και να ερευνήσει βαθύτερα τα μοντέλα των Οικοχωριών, στη Γερμανία, ZEGG (www.zegg.de) και στην Πορτογαλία, Tamera Ecovillage (www.tamera.org) και συνδέεται με το Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο Δίκτυο Οικολογικών Χωριών.

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα σπουδάζει Ομοιοπαθητική και μέχρι σήμερα εργάζεται ως Ομοιοπαθητικός στη Θεσσαλονίκη.

Μαζί με το σύντροφό της τον Νικηφόρο και κάποιους φίλους ιδρύουν το 2011 το Οικοχωριό ΣΚΑΛΑ στην Ελλάδα, όπου οι ιδέες της αυτάρκειας μπορούν να συμβαδίσουν με το όραμα της κοινωνικής οικολογίας, της μη βίας, της βαθιάς επικοινωνίας και της συνεργασίας.

Έχει 25ετή εμπειρία σε εργασία με ομάδες, drama therapy, Forum, Συστημική Αναπαράσταση, Processwork κ.ά. Δεν σταματά να εξερευνά τις σχέσεις μεταξύ γυναικών αλλά και μεταξύ γυναικών και αντρών, την κοινότητα, τη θεραπεία και την τέχνη της ζωής. Είναι γεμάτη περιέργεια και πάθος για την επικοινωνία, τη φιλία, την αγάπη, το χορό και τη δια βίου μάθηση. Αγαπά να εξερευνά τα σύμβολα, τους μύθους και τις ιστορίες διαφόρων πολιτισμών και το πώς αυτοί διαμορφώνουν αυτό που είμαστε και αυτό που συνεχίζουμε να γινόμαστε. Πιστεύει ότι υπάρχει μία δύναμη στο σύμπαν και όλοι μας έχουμε την ικανότητα να συνδεθούμε με αυτή, να δράσουμε μέσω αυτής να θεραπεύσουμε και να θεραπευτούμε.