Dieter Duhm
Βάσει ανταποκρίσεων των συνεργατών από το νησί της Λέσβου Οι άνθρωποι εκδιώχθηκαν από τις πατρίδες τους κυνηγημένοι από ανείπωτα δεινά και ανείπωτα ήταν τα δεινά που συναντούσαν στο δρόμο τους προς έναν υποτιθέμενο καλύτερο κόσμο. Ακόμη και το χειμώνα δεν σταμάτησε το κύμα των προσφύγων. Κουβαλώντας τα παιδιά στην αγκαλιά τους, μην έχοντας τίποτα να φάνε, χωρίς κουβέρτες, χωρίς τόπο να σταθούν, χωρίς καμία ιατρική βοήθεια, ξαφνικά βρέθηκαν αντιμέτωποι με τα συρματοπλέγματα. Χιλιάδες φτάνουν στο νησί της Λέσβου, σχεδόν θανάσιμα παγωμένοι, άλλοι έχοντας σχεδόν πνιγεί. Κάποιοι χάνουν τις οικογένειές τους στο τρομακτικό ταξίδι. Πολλές βάρκες βουλιάζουν. Τα τελευταία χρόνια αμέτρητες χιλιάδες άνθρωποι πνίγηκαν. Πνίγηκαν! Σχεδόν κάθε μέρα ένα φρικτό δράμα εκτυλίσσεται στην περιοχή με κάποια υπερφορτωμένη βάρκα έτοιμη να βυθιστεί. Βάρκες ασφυκτικά γεμάτες με φίλους, γονείς με παιδιά, μωρά, κάποια απ΄ αυτά νεογέννητα. Φαντάσου το αυτό, φαντάσου το! Πολλοί από εμάς έχουν εμπλακεί βοηθώντας πρόσφυγες. Σε διαφορετικούς χρόνους, ένας αριθμός των συνεργατών μας παρευρέθησαν στη Λέσβο και μπόρεσαν να δουν με τα μάτια τους τι συμβαίνει εκεί. Η ίδια η Λέσβος είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι αυτής της Αποκάλυψης. Τι μπορεί να κάνει κανείς; Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε; Το παγκόσμιο και πολιτικό πλαίσιο που έχει οδηγήσει σε αυτήν την ιστορικών διαστάσεων μετανάστευση, το γνωρίζουμε. Η κατάσταση στις χώρες προέλευσης των ξεριζωμένων είναι αφόρητη. Οι αγρότες πεθαίνουν από την πείνα. Οι αντιφρονούντες, δολοφονούνται μαζί με τις οικογένειές τους. Παιδιά στρατολογημένα αναγκάζονται να σκοτώσουν ακόμη και τους γονείς τους στους ελέγχους της πολιτοφυλακής. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της αποικιοκρατίας από τις δυτικές βιομηχανικές χώρες κατά τους τελευταίους αιώνες και της υποταγής στους καπιταλιστικούς νόμους του κεφαλαίου, τα οποία επιβάλλονται οικονομικά και στρατιωτικά σε όλο τον κόσμο. Ο υλικός πλούτος της κοινωνίας μας είναι βασισμένος στην εκμετάλλευση άλλων λαών και πολιτισμών. Η βιομηχανία όπλων, με την έγκριση και υποστήριξη όλων των εθνικών κυβερνήσεων, προμηθεύει όπλα σε περιοχές κρίσης. Δεν είναι ούτε τρόφιμα και ούτε προμήθειες ανακούφισης, αλλά είναι βόμβες! Αυτή είναι η ουσιώδης δομή που χτίστηκε πίσω από το σημερινό δράμα. Προοδευτικές ομάδες και πολιτικά κόμματα στην Ευρώπη προσπαθούν να σπάσουν αυτόν τον φαύλο κύκλο, αλλά δεν μπορούν να το καταφέρουν, επειδή το λόμπι της παγκόσμιας βιομηχανίας όπλων είναι πάρα πολύ ισχυρό. Αυτός είναι ο λόγος που μας κρατάει κολλημένους στην απλή αλήθεια: όποιος διακινεί τα όπλα, σπέρνει τους σπόρους του πολέμου. Όποιος σπέρνει πόλεμο , θα «θερίζει» πρόσφυγες. Ναι! Αυτή είναι η αλήθεια, αλλά προς τα πού να πάει κανείς; Η επίγνωση και μόνο ότι ζούμε σε ένα ιμπεριαλιστικό σύστημα, το οποίο εξασφαλίζει τις πηγές του κέρδους από την βιαιότητα της δύναμης των όπλων, δε βοηθάει ούτε τους πρόσφυγες, αλλά και ούτε και τους υποστηρικτές τους. Όσοι συνδράμουν στη Λέσβο ή και σε άλλες περιοχές είναι μάρτυρες της ταλαιπωρίας και την φρίκης, και βρίσκονται και οι ίδιοι σε μια σχεδόν αφόρητη κατάσταση. Ίσως να είναι ικανοί να προσφέρουν τώρα βοήθεια, αλλά τι θα συμβεί μετά; Αυτοί οι ίδιοι προέρχονται από μια κοινωνία που έχει σε μεγάλο βαθμό προκαλέσει αυτή τη δυστυχία και την διαιωνίζει συχνά με την αγορά κάποιου καταναλωτικού προϊόντος. Αντιμετωπίζοντας αυτήν την «ανώνυμη» δυστυχία, δε χρειάζεται να κατηγορήσουμε ή να καταδικάσουμε, αλλά να πάρουμε νέες αποφάσεις που να επιφέρουν παγκόσμιο ανθρωπισμό. Δεν είναι πια μόνο οι κομμουνιστές που επικρίνουν αυτό που συμβαίνει πάνω στον πλανήτη και που γνωρίζουν ότι αυτό, το μεγάλης κλίμακας οργανωμένο έγκλημα, δε βρίσκεται στα χέρια τυχαίων εγκληματιών, αλλά στα χέρια των τραπεζών, πολυεθνικών επιχειρήσεων, κυβερνήσεων, μυστικών υπηρεσιών και μέσων μαζικής ενημέρωσης. Γνωρίζουμε, ότι σ ’αυτήν την λογική, οι πολιτικοί είναι τρομακτικά εξαναγκασμένοι. H Aγκελα Μέρκελ είναι στην πραγματικότητα μία συμπαθητική γυναίκα. Άνοιξε την καρδιά της για τους πρόσφυγες με μεγάλο θάρρος. Ωστόσο, αυτή η ίδια η γυναίκα υπογράφει επίσης συμφωνίες αποστολής όπλων προς την Σαουδική Αραβία. Γιατί το κάνει αυτό; Γιατί δεν κάνει τίποτα για να σταματήσει αυτή η παράνοια; Επειδή δεν μπορεί. Είναι μέρος ενός συστήματος, το οποίο είναι ισχυρότερο από αυτήν. Η καταστροφή θα συνεχιστεί όσο υπάρχει αυτό το σύστημα. Αυτή τη στιγμή, όσοι μεταναστεύουν, χρειάζονται τη βοήθειά μας. Εκτός από τη βοήθεια όμως, θα πρέπει να σκεφτούμε για το πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα άλλο παγκόσμιο σύστημα το οποίο δεν θα βασίζεται πια στο κέρδος, στην τεχνολογία των όπλων και στην γενοκτονία. Δίνουμε ευχαριστίες σε όλους εκείνους οι οποίοι έχουν δώσει τα πάντα για αυτόν τον σκοπό, φθάνοντας στην πλήρη εξάντληση, προκειμένου να σώσουν τους απελπισμένους, τους βασανισμένους και τους απειλούμενους με πνιγμό. Συνεχίσετε, παρ’ όλα αυτά – παρά την ανάλγητη ακτοφυλακή, παρά τα αστυνομικά μπλόκα, παρά την τρομοκρατία της δεξιάς πτέρυγας και τους κήρυκες του μίσους σε όλη την Ευρώπη. Παραμείνετε σταθεροί στην πλευρά του καλωσορίσματος. Μέσα από τη δύναμή σας, μια νέα ανθρωπιά μπορεί να εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο. Θα πρέπει να φροντίσουμε ώστε αυτή η ανθρωπιά να μην τσακιστεί από τις παλιές πολιτικές δυνάμεις. Όλοι εμείς βρισκόμαστε στο δρόμο για μια νέα ζωή σε έναν νέο κόσμο. Παράλληλα με την παγκοσμιοποιημένη βία, θα μπορούσε τώρα να αρχίσει να δημιουργείται η παγκοσμιοποίηση της συμπόνιας και της αλληλεγγύης, τα οποία πηγάζουν από μία βαθιά λαχτάρα που όλοι μέσα μας κουβαλάμε. Για την δημιουργία αυτού του νέου κινήματος απαιτείται μια πιο μακροπρόθεσμη προοπτική, ισχυρές κοινότητες (στην ελληνική πραγματικότητα: οικοκοινότητες) και ένας συναρπαστικός κοινός στόχος. Το όραμα για έναν ακέραιο κόσμο δεν είναι μόνο ένα ευσεβές όνειρο, αλλά υπάρχει- ως δυναμική- αγκυρωμένο στις δομές της παγκόσμιας πραγματικότητας. Μπορούμε να συμβάλλουμε ώστε να εκδηλωθεί αυτό το δυναμικό στον πλανήτη μας, δημιουργώντας ένα διεθνές δίκτυο αφιερωμένο σ’αυτό το σκοπό . Καλούμε όλους τους συναδέλφους, τους συντρόφους, τα αδέλφια, οι οποίοι έχουν δεσμευτεί στη βοήθεια προς τους πρόσφυγες και στην ειρήνη, να εργαστούν για μια παγκόσμια λύση. Θέλουμε να τελειώσει η δυστυχία των προσφύγων μια για πάντα. Αυτό που συμβαίνει τώρα δεν είναι νέο, είναι το αποτέλεσμα μιας πολύ μακράς ιστορίας. Οι άνθρωποι έχουν ξεριζωθεί θηριωδώς για χιλιετίες. Από τον 19ο αιώνα, η μετανάστευση αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα του παγκόσμιου οικονομικού πολέμου. Μπορούμε να κοιτάξουμε πίσω στα μονοπάτια των προσφύγων στο τέλος του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Τότε υπήρξε το ναυάγιο του “Lοusitania” στη Βαλτική Θάλασσα, ένα υπερφορτωμένο πλοίο που μετέφερε 9000 πρόσφυγες . Σήμερα βλέπουμε την βύθιση των λέμβων μεταξύ Τουρκίας και Λέσβου. Είναι πάντα και παντού η ίδια εικόνα, η ίδια μοίρα, το ίδιο αβάσταχτο πένθος. Στο ημερολόγιο της Λέσβου (βλέπε: terranovavoice.tamera.org) η συνεργάτης μας Dara Silverman γράφει : « Έχω αλλάξει τελείως το πρόγραμμά μου και δεσμεύτηκα για τις νυχτερινές βάρδιες για τη διανομή των σκηνών στη θέση Μοριά, για το μοίρασμα των ρούχων και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης. Γρήγορα πρέπει να δοθεί η φροντίδα στους ανθρώπους που φτάνουν με τις βάρκες βρεγμένοι και παγωμένοι . Μερικές νύχτες όλα ήταν πολύ ήρεμα. Μόνο ένα λεωφορείο είχε έρθει. Περισσότερα από 20 μικρά παιδιά έφθασαν μούσκεμα και παγωμένα. Η βροχή πέφτει συνέχεια, και εγώ μαζί με άλλες γυναίκες της νυχτερινής βάρδιας πηγαίνουμε τα γυναικόπαιδα σε μια σκηνή για να αλλάξουν. Είναι χαοτικά. Ένα μικρό κορίτσι, 3-4 χρονών, φωνάζει , ασταμάτητα. “- Έκλαιγε με αυτόν τον τρόπο σε όλη τη διαδρομή με τη βάρκα γιατί θέλει τον αδελφό της “, λέει ένας άνθρωπος μέσω ενός μεταφραστή. Προσπαθούμε να μάθουμε για τη μοίρα του αδελφού της , κανείς τίποτα δε γνωρίζει(…) . . Πριν δύο νύχτες ήταν άλλη μια ήσυχη νυχτερινή βάρδια στο Μοριά. Ήσυχη επειδή κανένα από τα πλοία που έφυγε από την Τουρκία δεν κατάφερε να φτάσει ποτέ στην Ελλάδα. Έως και 100 άνθρωποι, πολλοί από αυτούς παιδιά, έχασαν τη ζωή τους στη θάλασσα εκείνη τη νύχτα.» Τι συμβαίνει όταν μια μάνα κρατάει στην αγκαλιά της το παγωμένο πεθαμένο παιδί της; Ή όταν μία μάνα στο τέλος καταρρέει και δίνει το παιδί της σε έναν εθελοντή λέγοντας: «Προσέξτε το εσείς, σας παρακαλώ.» Τι συμβαίνει στις καρδιές των όσων εμπλέκονται; Και τι συμβαίνει στις καρδιές των πολιτικών που πρόκειται να «λύσουν» το πρόβλημα υψώνοντας τοίχους από αγκαθωτά συρματοπλέγματα και παρατάσσοντας αστυνομικές δυνάμεις; Η Τουρκική ακτοφυλακή ξεκίνησε να πυροβολεί λέμβους με μετανάστες από το φθινόπωρο του 2015. Τις καταποντίζουν και στέκονται και παρατηρούν να πνίγονται οι άνθρωποι. Είναι μέρος μιας αφάνταστης πραγματικότητας. Και όμως, μήπως αυτοί οι άντρες της ακτοφυλακής δεν είναι όπως οι Ναζί, όπως οι δράστες του Ολοκαυτώματος, όπως οι αμερικανοί δολοφόνοι στον πόλεμο του Βιετνάμ, όπως οι παραστρατιωτικοί στην Κολομβία, όπως οι φανατικοί Ισραηλινοί στρατιώτες που ερήμωσαν τη Γάζα το καλοκαίρι του 2014 ή όπως οι νεαροί τζιχαντιστές του «Ισλαμικού Κράτους» , όλοι ανθρώπινα όντα, όπως ακριβώς είμαστε και εμείς ; Άνθρωποι με την ίδια λαχτάρα για ένα σπιτικό, για την εμπιστοσύνη, που έχουν το ίδιο δυναμικό να ζήσουν μια αγαπητική ζωή , αλλά και τέτοιες απάνθρωπες ιστορίες; Οι δράστες και τα θύματα είναι οι δύο πλευρές της ίδιας αχρείας κακοήθους λογικής. Σήμερα χρειαζόμαστε ένα παγκόσμιο όραμα που να υπερβαίνει αυτό το δράμα που να μας επανασυνδέει με την ίδια την μήτρα της ζωής. Πέρα από τις σημερινές κοινωνικές προσταγές υπάρχει η καθολική τάξη της «ιερής μήτρας» που κωδικοποιείται μέσα στα γονίδια όλων των έμβιων όντων. Θα έχουμε ειρήνη πάνω στη Γη, όταν θα έχουμε μάθει να τιμούμε την ιερότητα της ζωής και θα έχουμε κάνει τους τρόπους της ζωής μας συμβατούς με τις αρχές της καθολικής τάξης του σύμπαντος. Οι αρχές αυτές δεν είναι οι εντολές των θεσμοθετημένων θρησκειών, ούτε οι νόμοι της τιμωρίας και εκδίκησης, αλλά οι νόμοι της ενσυναίσθησης, της αμοιβαίας υποστήριξης, της συνεργασίας και της αλληλεγγύης και οι αρχές όλων των κοινοτήτων που θέλουμε να επιβιώσουν στο μέλλον. Επί του παρόντος, υπάρχει μεγάλη συζήτηση σχετικά με την ενσωμάτωση των προσφύγων στην σύγχρονη κουλτούρα. Αυτή είναι πραγματικά η μοναδική λύση; Δε θα μπορούσαν άραγε να δημιουργήσουν, είτε στις χώρες της καταγωγής τους, είτε στις χώρες των προορισμών τους έναν άλλον πολιτισμό, που θα τους επιτρέψει να γίνουν ανεξάρτητοι από τις δυνάμεις και τις αγορές του παγκόσμιου καπιταλισμού; Δε θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα νέο είδος αυτόνομου πολιτισμού που να έχει προσανατολισμό προς τους νόμους της ζωής και όχι του κέρδους; Μεταξύ των προσφύγων υπάρχουν ισχυρά πνεύματα που θα μπορούσαν να διατρανώσουν αμέσως αυτό το όραμα . Δώστε γη στους πρόσφυγες, και βοηθήστε τους ώστε να δημιουργήσουν τις δικές τους αυτάρκεις κοινότητες! Θα χρειαστούν σχετικά λίγα μέσα ώστε η γη να παράξει όλα όσα χρειάζονται , αν πραγματικά θέλουμε να τους αντιμετωπίσουμε σωστά. Η αυτάρκεια στα τρόφιμα μπορεί να επιτευχθεί εφόσον μπορέσουν να αυτονομηθούν ως προς το νερό και την ενέργεια. Υπάρχουν καλά δοκιμασμένες μέθοδοι για να εξασφαλιστούν και τα δύο: μέθοδοι της συλλογής του βρόχινου νερού, της παραγωγής βιοαερίου, της χρήσης της ηλιακής ενέργειας και ούτω καθεξής. Με αυτό τον τρόπο νέα μοντέλα θα μπορούσαν να προκύψουν γρήγορα: τα μοντέλα που όλη η ανθρωπότητα θα πρέπει να υιοθετήσει, εάν θέλει να επιβιώσει. Αυτά θα είναι τα πρότυπα για μια νέα Γη, για την Terra Nova. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια τεράστια αλλαγή του συστήματος. Οι πρώτες τέτοιες πρότυπες οικοκοινότητες υπάρχουν και ήδη έχουν τεθεί σε εφαρμογή. Δεν περιορίζονται μόνο στην παροχή των βασικών υλικών αναγκών αλλά φροντίζουν να δημιουργηθεί ένας νέος τρόπος ζωής μεταξύ των συμμετεχόντων τους. Αυτός ο νέος πολιτισμός θα βάλει τέλος στον πόλεμο μεταξύ των φύλων, θα προωθεί την θεραπεία μέσω της αγάπης στη ζωή και με αφετηρία αυτό θα προωθεί σχέσεις αλληλεγγύης και αγάπης με τα ζώα. Μαζί με άλλες οικοκοινότητες που εργάζονται στο ίδιο πνεύμα, θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα νέο πλανητικό πεδίο για τη ζωή. Η κατεύθυνση μιας νέας ανθρώπινης εξέλιξης είναι σαφής. Μόλις οι πρώτες κοινότητες λειτουργήσουν με αυτόν τον τρόπο, θα ξεκινήσει μία κοσμική μορφογενετική διαδικασία καθώς όλες οι υπάρξεις μέσα σε αυτό το γενικό πλαίσιο, στον πυρήνα τους είναι συνδεδεμένες με την «ιερή μήτρα». Στο πλαίσιο αυτό, μπορώ μόνο να προσεύχομαι: ας συνεργαστούμε για μια νέα σύλληψη του ανθρώπινου πολιτισμού στον πλανήτη μας. Αν η ζωή νικήσει, δεν θα υπάρχουν ηττημένοι.
Ταμέρα, Πορτογαλία Ιανουάριος 2016
Συνιστώμενη Βιβλιογραφία:
Dieter Duhm: Terra Nova. Παγκόσμια Επανάσταση και η Θεραπεία της Αγάπης, Verlag Meiga, 2015 Dieter Duhm: Η Ιερά Matrix. Από τη μήτρα της βίας στη μήτρα της ζωής, Verlag Meiga, 2007
Περαιτέρω πληροφορίες:
Ινστιτούτο για την Παγκόσμια Ειρήνη Εργασία (IGP) Tamera, Monte do Cerro, P-7630-303 Colos, Πορτογαλία Τηλ: +351 283 635 484 Φαξ: +351 283 635 374 eMail: igp@tamera.org www.tamera.org
Ομάδα μετάφρασης:
Rinio Kourdaki και Leonardo Wallenstein
Η Rinio Kourdaki – συνιδρύτρια του αγροτικού βιότοπου «Το Αγνάντι της λίμνης Βεγορίτιδας», «Αgnandi.The eaglepost of Vegoritida» https://www.facebook.com/agnandi.ve…» http://maniakinaturalfarming.blogspot.gr/…
Ένας αγροτικός βιότοπος σε μετάβαση για τη δημιουργία του Οικολογικού χωριού το «Αγνάντι» κοντά στο χωριό Μανιάκι, Δ. Αμυνταίου, Ν.Φλώρινας, Ελλαδα.
Επαφές: Rinio Kourdaki & Lefteris Kourtparasidis Email: agnandi.vegoritida@gmail.com Tel.: 00302463091566, 00306975103897, 00306932193478
